Vandaag, de eerste zaterdag van Augustus, kleurde Amsterdam weer roze in verband met de Gay Pride. Vandaag was ook de dag dat we met een groep van zo’n twintig christenen uit allerlei kerken Amsterdam bezochten. Niet om deelgenoot te zijn van het extravagante schouwspel, wel om het evangelie te delen.
Vanmorgen vroeg vertrokken we uit Lunteren, de uitvalsbasis van stichting Sjofar. Een deel van de groep ging naar de Bijlmer, het grootste gedeelte stond op de Dam om een folder of een Bijbel uit te delen of een gesprekje aan te knopen met de voorbijgangers. Soms maar een paar zinnen, soms wel een halfuur. Mooi, moeilijk en soms confronterend. Met die oude Amsterdammer in zijn elektrische rolstoel die op mijn vraag of hij in God geloofde zei dat hij dat zelf was en als hij straks ‘de pijp uitging’ het over en uit was. Maar ook met dat Koptische meisje en haar ongelovige vriend die ‘steeds meer interesse kreeg’ in het geloof. Of dat kleine meisje dat zo graag een kinderbijbel wilde omdat ze de Bijbel niet goed kende…
Het is goed voor een dominee om dit af en toe te doen. Uit je veilige zone te komen en letterlijk tussen de mensen staan. Omdat er Een is geweest die dat ook deed. Ik ben blij dat er mensen zijn die dit maandelijks, zelfs wekelijks doen. Ik ben blij dat stichting Sjofar zijn werk binnenkort kan uitbreiden naar acht steden in ons land waar dit mag gebeuren. Dat er zelfs een groei is van (jonge) mensen die zich hiervoor in willen zetten. Sommigen vinden deze methode achterhaald en niet meer van deze tijd. En natuurlijk, het is niet de enige manier om mensen met het evangelie te bereiken. Wel een bijbelse. Het was misschien geen toeval dat ik uitgerekend deze dagen in mijn stille tijd Handelingen 17 las: Paulus spreekt op de markt met voorbijgangers. Waarom? Vers 16 zegt dat hij diep geraakt werd door de afgoderij die hij om zich heen zag: zoveel mensen die voorbij leven aan de levende God. Dat is vandaag niet anders. John Stott zegt bij dit gedeelte dat dit een van de motieven voor evangelisatie is: pijn omdat God niet erkend wordt. Verlangen naar de erkenning van Zijn Naam. Naast liefde voor onze naaste en gehoorzaamheid aan Jezus’ opdracht (Matth. 28) is ook dit een beweegreden om mensen die vereren wat geschapen is (seks in dit geval) op te roepen de Schepper te erkennen en te zoeken. Want ‘God (…) verkondigt nu alle mensen alom dat zij zich bekeren’ (Hand. 17: v. 30). Nu: want nu is de dag van de zaligheid. Alle mensen – homo’s, hetero’s, blank en bruin. Alom: overal. Dus ook in Amsterdam.
Dus als u de beelden ziet vandaag, bedenk dan: het was niet alleen roze wat de klok sloeg. Het was ook rood. De bloedrode liefde van God in het kruis van Jezus is vandaag verkondigd.